43206-05J03 WENTYLOWANY WIRNIK HAMULCA OSI TYLNEJ DLA NISSANA

l Rozwój hamulców tarczowych rozpoczął się w Anglii w latach 90. XIX wieku. W 1902 roku firma Lanchester Motor Company zaprojektowała hamulce, które wyglądały i działały podobnie do nowoczesnego układu hamulców tarczowych, mimo że tarcza była cienka, a klocek hamulcowy uruchamiany był linką. Inne projekty nie były praktyczne ani powszechnie dostępne w samochodach przez kolejne 60 lat. Z sukcesem zastosowano je w samolotach przed II wojną światową, a w 1942 roku nawet niemiecki czołg Tiger został wyposażony w tarcze. Po wojnie postęp technologiczny zaczął następować w 1949 roku, wraz z pojawieniem się czterokołowych hamulców tarczowych typu zaciskowego na linii Crosley oraz typ Chryslera bez zacisku. W latach pięćdziesiątych XX wieku doszło do krytycznej demonstracji wyższości podczas 24-godzinnego wyścigu Le Mans w 1953 r., który wymagał kilkukrotnego hamowania przy dużych prędkościach na okrążeniu. Zespół wyścigowy Jaguara zwyciężył, korzystając z samochodów wyposażonych w hamulce tarczowe, przy czym dużą zasługę przypisano doskonałej wydajności hamulców w porównaniu z rywalami wyposażonymi w hamulce bębnowe. Produkcja masowa rozpoczęła się wraz z włączeniem w latach 1949-1950 do całej produkcji Crosleya, a ciągła produkcja masowa rozpoczęła się w 1955 roku Citroën DS.